Çıktım erik dalına anda yedim üzümü
Boştan ıssı kakıyıp, der ne yersin kozumu
Ağrılık yaptı bana, buhtan eyledim ona
Çerçi de geldi dedi, niye aldın kuzumu
Kerpiç koydum kazana, poyraz ile kaynattım
Nedir diye sorana, bandım verdim özünü
İplik verdim çulhaya sarıp yumak etmemiş
Becid becid ısmarlar, gelsin alsın bezini
Bir serçenin kanadın, kırk katıra yüklettim
Çift dahi çekemedi, şöyle kaldı kazını
Bir sinek bir kartalı salladı urdu yere
Yalan değil gerçektir ben de gördüm tozunu
Bir kut ile güreştim, elsiz ayağım aldı
Güreşip basamadım göyündürdü özümü
Kaf dağından bir taşı şöyle attılar bana
Öylelik yola düştü, bozayazdı yüzümü
Balık kavaga çıkmış, zift turşusu yemeğe
Leylek koduk doğurmuş baka şunun sözünü
Gözsüze fısıldadım sağır sözüm işitmiş
Dilsiz çağırıp söyler dilimdeki sözümü
Tosbağaya sataştım, gözsüzsepek yoldaşı
Sordum sefer nereye, kayseri'ye azimli
Yunus bir söz söyledin,hiç bir söze benzemez
Munafıklar yüzünden örttün mana yüzünü
Issı : sahibi
Kakımak: kızmak
Koz : ceviz
Buhtan : iftira
Çerçi : seyyar satıcı
Becid : acele
Küt : kötürüm
Göyündürmek : kendi kendine yanmak
Koduk : sıpa
Gözsüzsepek : köstebek
Munafık: içi dışı bir olmayan, sahte müslüman
